විළිලන හීලෑ හැඟුමන් සොයමින්
යළි යළි මතකය දිව යයි අතීතෙට
අත් වැලට වාරු වී දිරිය ගෙන සිත් අගට
අතැ’ඟළි ගෙන අප පියමැන ගිය
ඒ මාවත අද වල් බිහි වී ඇත
අත් වැලත්, සූරිය මලත්
දනී දෑ අප තෙපුල් මිමිනූ
පඩි පෙළත්, තුඹ මලත් කියයි
අප ඇවිද ගිය සැටි
පැතුම් දුර්ගය මාන නොපෙනුණ
නිමා කොට නියං සමය
සිත් නදී සීත දියවර රුගෙන
පසු කළෙමු අපි වංකගිරි මග